alam ko na ring tatakbo talaga ng mas makinis ang aking buhay. may limitasyon nga lahat ng bagay, pero tallagang maayos lang lahat, maayos nga lang ang pili kung telescope talaga ang masusunod. hindi ako isang batang reyna pala sayo, hindi ako nagsasama ng maraming fleets nga pala. at bakit pala andami talagang tao nga sa tumblr.
bakit kulay-kulayan talaga ang kailangan ko nga dito: para lubusan ko ngang maintindihan ang buhay, malalaman ko nga bakit may kalabit sila sa mga anino ng bahay, dahil lang matatawag ngang naging redbubble talaga ang tumblr. masusuko ko pa nga sa tao na redbubble nga yung google. masusuko ko pa sa tao na talaga na akong ecosia pala sa kanila.
makakalayaan nga ng buhay maging laging kausap pala lahat naman ng mga kabataan talaga. nalaman ko, na hindi nga kausap ang aking kailangan dito, kundi kalayaan talaga maging creative. dahil sa tingin lang, malaya ka pang maging manager o administrator ng mga users ng tumblr talaga.
hindi ko alam kung bakit hindi nga umuusad silang lahat sa tumblr kung tatawagin na lang sila ng gobyerno, ay hahanay nga pala sila: kung bakit tumblr ay awa ng tao sa kanila. kahit kalayaan pa ng tao talaga na maintindihan nga yung computer talaga.
hindi nga tanga ang isang tao. bakit sentient ang tao talaga. walang malay ka nga sa sarili mo kung lumang gamit, lumang salita, lumang standards (o buhay na walang standards talaga) ang tinatayuan nga ng lahat ng manager sa tumblr.
titigil naman pala lahat sa 1950s: para tumigil nga tuluyang trade ng pop music pala. maipapasa na lang ang batas na bawal na rin na hanapbuhay ang pop music.