i’m listening to my playlist, called: love songs, sa youtube.
tapos, i’m thinking...why ang haba ng buhay talaga: bakit ang haba talaga ng hintayan ng tao: sa mga iba’t ibang hantungan ng buhay? hindi ko alam kung bakit: hindi naman sa mahirap ba talaga gawin ang maghintay?? ang totoo: mahirap masyado maghintay ng walang ginagawa.
umm: matagal ang dadating. matagal umm, ang pagtataka kung: may sasalubong talaga sa iyo.
umm: ang buhay: dadating ka rin sa susunod na floor or palapag ng bahay: dadating ka sa susunod na living room: umm, yung susunod na genkan. susuotin mo din ang susunod na set ng sapatos.
bakit, in between these moments, bakit...masakit ba talaga sa puso....yung walang kang uupuan sa buhay??? bakit, masakit masyado manuod talaga ng hindi naman namamahayag ng sariling saloobin.
bakit sa buhay: kailangan ko ng mini-computer. kailangan ko ng maliit na computer. bakit: para magsulat ng kaunti: mag-imbento ng mga salawikain na wala pang nakakaalam.
bakit sa buhay: bestfriend ko yung aking sketchbook. sa mga labada tuwing hatinggabi, bestfriend and aking mini-computer...gagalawin ang mga levers....magta-type ng isang kwentong masyadong totoo: o masyadong importante talaga.
bakit babalik na lang ako sa bahay: pag naintindihan ko na rin ang grammar or syntax ng buhay.