Dzisiaj prezentuję pisemne podsumowanie serii Jego Imię. Jest ono odzwierciedleniem ostatniego odcinka z tej serii i odpowiada na pytanie: Jakie jest imię Mesjasza i co oznacza słowo "imię". Zapraszam!
1. Jezus przyszedł w pierwszej kolejności do Izraela później do pogan
Rzym. 1:16(16) Bowiem nie wstydzę się Ewangelii Chrystusa; gdyż ona jest mocą Boga na ratunek każdemu wierzącemu, przede wszystkim Żydowi, lecz także i Grekowi.
Żydzi znali język hebrajski i tu nie ma żadnej wątpliwości; hebrajski to język Boga, zawsze w tym języku zwracał się do ludzi. Więc mamy wystarczające przesłanki, żeby stwierdzić, że anioł podał Marii imię hebrajskie. Jeszcze raz zerknijmy na fragmenty potwierdzające, że Jezus najpierw przyszedł do Żydów. To wynika z proroctw. Bóg miał plan dla wszystkich, ale kolejność musiała zostać zachowana. Jezus przyszedł do swoich, którzy mieli go nie przyjąć i ukrzyżować, żeby "oferta" była następnie przedstawiona wszystkim:
Jan. 1: 11(11) Do swoich własnych przyszedł, ale swoi Go nie przyjęli.
Mt. 10: 5-6, 23(5) Tych dwunastu Jezus wysłał, rozkazując im i mówiąc: Nie oddalajcie się na drogę narodów i do miasta Samarytan nie wchodźcie; (6) ale raczej idźcie do owiec, które zginęły z domu Israela.(23) A gdy będą was prześladować w tym mieście, uciekajcie do innego; bo zaprawdę, powiadam wam, że nie obejdziecie miast Israela, aż Syn Człowieka przyjdzie.
a następnie pozostali:
Mk. 16: 15-16(15) I im powiedział: Wyruszcie na cały świat i ogłoście Dobrą Nowinę całemu stworzeniu. (16) Kto uwierzył i zostanie ochrzczony będzie zbawiony; zaś ten, co nie uwierzył będzie skazany.
Mt 28: 19-20(19) Wyruszcie więc i czyńcie uczniami wszystkie narody, zanurzając ich w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego; (20) ucząc ich zachowywać wszystko, tyle właśnie, ile wam poleciłem; a oto ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do końca epoki. Amen.
Poza prorokami dowodem na odwieczny plan dla pogan były też wydarzenia z życia Jezusa. Np. rozmowa z Samarytanką:
Jan. 4: 5, 7, 10, 13-15, 22-26(5) Zatem przychodzi do miasta Samarii, zwanego Sychar, blisko terenu, który Jakób dał swojemu synowi Józefowi.(7) Przychodzi również niewiasta z Samarii, aby zaczerpnąć wody. A Jezus jej mówi: Daj mi pić.(10) A Jezus odpowiadając, rzekł jej: Gdybyś dostrzegła dar Boga oraz kim jest ten, który do ciebie mówi: Daj mi pić; ty byś go poprosiła, a dałby ci wodę żyjącą.(13) A Jezus odpowiadając jej, rzekł: Każdy, kto pije z tej wody, znowu będzie pragnął; (14) zaś kto wypije z wody, którą ja mu dam, nie będzie pragnął na wieczność; a woda którą mu dam, stanie się w nim zdrojem wody, co wytryskuje ku życiu wiecznemu. (15) Mówi do niego niewiasta: Panie, daj mi tę wodę, abym nie zapragnęła, ani nie chodziła tu czerpać.(22) Wy oddajecie cześć Temu, którego nie znacie; my oddajemy cześć Temu, którego znamy; ponieważ zbawienie jest od Żydów. (23) Lecz nadchodzi godzina i jest teraz, gdy prawdziwi czciciele będą czcić Ojca w Duchu i prawdzie. (24) Bo i Ojciec szuka tych, którzy Go tak czczą. Bóg jest Duchem, więc owi czciciele powinni Go czcić w Duchu i prawdzie. (25) Mówi mu niewiasta: Wiem, że przychodzi Mesjasz, nazwany Chrystusem; a gdy on przyjdzie, wszystko nam oznajmi. (26) Mówi jej Jezus: Ja nim jestem; ten, który tobie mówi.
2. Język współczesny i forma spisania
Nie ma jasnych dowodów, w jakim języku oryginalnie spisano Ewangelie. Co do listów są sugestie, że były spisane w grece, bo kierowane były do zborów zamieszkujących tamten obszar. Ale jasne jest, że na tamtych obszarach nawróceni spotykali się w synagogach, gdzie słuchali wykładów Pisma, a to robiono w języku hebrajskim, bo Pisma tak były spisane, więc hebrajski musieli znać.
Dz. 15: 19-21(19) Dlatego ja uważam, aby nie niepokoić tych z pogan, którzy się nawracają do Boga, (20) ale napisać im, by się trzymali z dala od zmaz wizerunków, prostytucji, uduszonego i krwi. (21) Bowiem Mojżesz ma od dawnych pokoleń takich, co go głoszą po kraju, gdyż jest czytany w bóżnicach na każdy szabat.
Dodatkowo jeśli chodzi o materiały źródłowe wskazujące na grekę, o które oparto przekłady, to najstarsze są datowane na 200 lat po Jezusie.
To wszystko i tak nie jest istotne, bo:
3. Nasze współczesne podejście do imion jest inne.
Teraz jest zawołaniem. Wtedy, zwłaszcza w kulturze hebrajskiej imię opisywało charakter osoby.
Wyj. 3: 13-14(13) A Mojżesz powiedział do Boga: Oto przyjdę do synów Israela i im powiem: Posłał mnie do was Bóg waszych ojców. Zaś gdy mi powiedzą: Jakie jest Jego Imię? Co im odpowiem? (14) A Bóg powiedział do Mojżesza: Ja Jestem Będący. I powiedział: Tak powiesz synom Israela: Posyła mnie do was Będący (15) Bóg jeszcze powiedział do Mojżesza: Tak powiesz synom Israela: Posłał mnie do was WIEKUISTY, Bóg waszych ojców, Bóg Abrahama, Bóg Ic'haka i Bóg Jakóba. Oto Moje Imię na wieki i oto wspomnienie o Mnie od pokolenia do pokolenia.
Imię było wynikiem tego, kim jesteś i zapowiadało, kim będziesz:
Rodz 25: 23-26(23) A WIEKUISTY do niej powiedział: W twoim łonie są dwa narody, z twego wnętrza rozejdą się dwa plemiona; jedno plemię się wzmoże nad drugie, ale starsze będzie służyć młodszemu. (24) A kiedy nastał jej czas, by rodziła oto bliźnięta w jej łonie. (25) Więc wyszedł pierwszy, czerwonawy, cały niby włosista szata. Jego imię nazwali Esaw. (26) A następnie wyszedł jego brat, który swą ręką trzymał się pięty Esawa; zaś jego imię nazwano Jakób. A kiedy się urodzili, Ic'hak miał sześćdziesiąt lat.
Jakób — trzymający za piętę. Ezaw — czerwony. Prześledźcie narodziny kogokolwiek opisane w Księdze Rodzaju, a zrozumiecie, że tak właśnie było. Imię to opis człowieka, to opis jego charakteru, jego dokonań itd. Dlatego rzadko, ale jednak w wyniku dokonań do imienia dodawano drugie imię, albo nawet zmieniano pierwsze:
Rodz. 32: 29(29) I powiedział: Odtąd twoje imię nie będzie nazywane Jakób ale Israel; gdyż walczyłeś z Bogiem oraz z ludźmi i ich przemogłeś.
Jan. 1: 41-42(41) Ten znajduje najpierw swojego brata Szymona i mu mówi: Znaleźliśmy Mesjasza (co jest tłumaczone jako Chrystus ). (42) I nawet go zaprowadzili do Jezusa. A Jezus przypatrzył mu się i powiedział: Ty jesteś Szymon, syn Jonasza; ty będziesz nazwany Kefas (co się tłumaczy Piotr).
Tu dodatkowo mamy wskazanie, że językiem oryginalnym, przynajmniej tym, którym się posługiwali apostołowie, mógł być hebrajski lub aramejski, albo lokalny dialekt będący mieszanką obu, gdyż ap. Jan tłumaczy z hebrajskiego i aramejskiego na grekę: Mesjasza (co jest tłumaczone jako Chrystus) i Kefasa (co się tłumaczy Piotr).
BIBLEHUB - Interlinear
- Massias- pochodzenia hebrajskiego mashiach; Definicja: Mesjasz, O.T. tytuł odpowiadający Chrystusowi; Użycie: Mesjasz, Namaszczony.
- Christos- tytuł grecki
- Kefas - zastosowanie: Cephas (po aramejsku skała), nowe imię nadane Szymonowi Piotrowi, apostołowi.
- Petros - użycie: Peter, greckie imię oznaczające kamień.
Wróćmy do zrozumienia roli imienia zarówno w kulturze hebrajskiej, jak i helleńskiej:
BIBLEHUB - Strong
- H 8034 - shem - Po polsku brzmi to tak: Prymitywne słowo (być może raczej od suwm poprzez ideę określonego i rzucającego się w oczy stanowiska; porównaj shamayim); nazwa, jako znak lub pamiątka indywidualności; przez implikację honor, autorytet, charakter - + podstawa, (nie) sława (-ous), nazwane (-d), renoma, raport.
Wyj. 3: 13(13) A Mojżesz powiedział do Boga: Oto przyjdę do synów Israela i im powiem: Posłał mnie do was Bóg waszych ojców. Zaś gdy mi powiedzą: Jakie jest Jego Imię? Co im odpowiem?
Iz. 7: 14(14) Dlatego Sam Pan da wam znak: Oto panna pocznie i porodzi syna, i nazwie jego imię Immanuel.
Iz. 9: 5(5) Bowiem narodziło się nam dziecię, został nam dany syn, a na jego ramieniu została złożona władza. I nazwą jego imię: Znamienity Doradca, Bóg Bohater, Wieczny Ojciec, Książę Pokoju.
- G 3686 - onoma - Nazwa; (w przenośni) manifestacja lub objawienie czyjegoś charakteru, tj. jako odróżnienie go od wszystkich innych. „Według pojęć hebrajskich imię jest nierozerwalnie związane z osobą, do której należy, tj. Jest częścią jego istoty. Dlatego w przypadku Boga jest szczególnie święte” (Souter).
Flp. 2: 8-11(8) Także w tej postaci gdy został napotkany jako człowiek uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do kary śmierci na krzyżu. (9) Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i dał mu Imię, ponad każde imię. (10) Aby na Imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebiańskich, ziemskich i podziemnych. (11) Aby też każdy język się zgodził, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca.
Mat. 1: 21(21) A urodzi syna, i Jego Imię nazwiesz Jezus; bowiem on zbawi swój lud od ich grzechów.
Ten ostatni werset pięknie wprowadza nas w kolejny punkt.
4. Co oznacza Imię Mesjasza?
Jakie jest imię/charakter Mesjasza? Kim jest Mesjasz?
Wikipedia: Jezus (łac. Iesus, gr. Ἰησοῦς) – imię męskie pochodzenia hebrajskiego. Polska forma imienia wywodzi się z formy łacińskiej i greckiej. Forma grecka jest przekształceniem imienia hebrajskiego, ישוע ,ישו Jahoszua, w formie skróconej Jeszua. Imię to znaczy – „Jahwe jest zbawieniem” 1 2. Forma aramejska ma postać ܝܫܘܥ ,ܝܫܘ Jeszua. W niektórych kulturach używane jako imię własne, głównie w kręgu kulturowym języka hiszpańskiego.
Etymonline: Imię własne Zbawiciela, ukształtowane w końcu XII wieku; jest to grecka forma Jozuego, różnie używana w tłumaczeniach Biblii. Od późnej łaciny Iesus (właściwie wymawiane jako trzy sylaby), od greckiego Iesous, co jest próbą przetłumaczenia na grekę aramejskiego (semickiego) imienia Jeshua (hebr. Jeszua, Joszua) „Jah jest zbawieniem”. Było to powszechne żydowskie imię osobiste w okresie hellenizacji; jest to późniejsza forma hebrajskiego Yahoshua 3.
Mimo, że podają to nam badacze tego świata, którym, wierzyć można coraz mniej, to potwierdzenie tego znajdujemy również w Biblii. Znaczenie imienia Jozue jest takie samo co imienia Jezus. Jozue wprowadził Izrael do wybawienia obiecanego przez Jahweh, czym też przepowiedział przyjście mesjasza. Widać w:
Hebr. 4:8BW: (8) Gdyby bowiem Jozue wprowadził ich był do odpocznienia, nie mówiłby Bóg później o innym dniu.NBG: (8) Gdyby Jezus, syn Nuna, zapewnił im odpoczynek, nie mówiłby potem odnośnie innego dnia.KJV: (8) For if Jesus had given them rest, then would he not afterward have spoken of another day.
Gdzie jak widzicie, tłumacze mieszają oba te imiona. Dotatkowo z kontekstu praktycznie niemożliwe jest wywnioskowanie, czy chodzi o osobę Jozue, czy o osobę Jezusa, bo obaj, tak, jak opisuje ich imię, dokonali wybawienia pochodzącego od Jahweh.
Przejdźmy teraz do tego, co możemy na ten temat wywnioskować z samej Biblii.
5. Kim jest Jezus, czyli jakie jest Jego Imię?
5a. Syn Boga
Dz 8:37(37) Zaś Filip powiedział: Można, jeśli z całego serca wierzysz. Zatem odpowiadając, rzekł: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Boga.
5b. Jahweh jest zbawieniem
Wcześniej podałem ten zwrot za naukowcami. Teraz pokażę, że jest on też w Biblii:
Ef. 1: 3-7(3) Niech będzie wysławiany Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas uwielbił w niebiosach całym błogosławieństwem duchowym w Chrystusie; (4) gdy w nim wybrał nas sobie przed położeniem fundamentów świata, abyśmy byli wobec Niego świętymi i bez zarzutu, w miłości. (5) Przeznaczył nas dla samego Siebie, według upodobania Jego woli, do usynowienia przez Jezusa Chrystusa, (6) ku chwale wspaniałości Jego łaski, jaką nas napełnił w Swoim umiłowanym. (7) W nim mamy odkupienie przez jego krew oraz darowanie fałszywych kroków według bogactwa Jego łaski,
Kol. 1: 20-22(20) I by przez niego, ponownie pojednać dla Niego wszystko, uczyniwszy pokój przez krew jego krzyża; przez niego, mówię, czy to na ziemi, czy w niebiosach. (21) Także was, będących niegdyś obcymi oraz nienawistnymi umysłem wśród obelżywych uczynków, (22) teraz, przez karę śmierci, ponownie pojednał w ciele jego ciała wewnętrznego, aby was postawić wobec Niego jako świętych, bez zarzutu oraz niespornych.
5c. Jest w Ojcu, a Ojciec w Nim
Czyli w Jego charakterze (w Jego istocie) jest charakter Ojca, a w charakterze Ojca (w istocie Ojca) jest Jego charakter (Jego istota).
Jan. 14:10(10) Nie wierzysz, że ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie? Sprawy, które ja wam mówię, nie mówię od samego siebie; ale Ojciec, co we mnie mieszka, to On czyni te dzieła.
5d. Przyszedł w Imieniu Jahweh
Jan. 5:43(43) Ja przyszedłem w Imieniu mojego Ojca a mnie nie przyjmujecie; jeśli inny by przyszedł we własnym imieniu tego przyjmiecie.
Jan. 12: 13(13) więc wziął gałązki palm, wyszedł mu na spotkanie i krzyczał: Wybaw, błagam! Wielbiący Boga, który idzie w Imieniu Pana, Król Israela.
Ps. 118: 19-26(19) Otwórzcie mi bramę sprawiedliwości, wejdę w nią i podziękuję PANU. (20) Oto brama WIEKUISTEGO, w nią wejdą sprawiedliwi. (21) Dziękuję Ci, że mnie wysłuchałeś i stałeś się moim zbawieniem. (22) Kamień porzucony przez budowniczych - stał się kamieniem węgielnym. (23) Od WIEKUISTEGO to wyszło i jest tak cudowne w naszych oczach. (24) BÓG sprawił ten to dzień; cieszmy się nim i radujmy. (25) Proszę BOŻE dopomóż; proszę BOŻE poszczęść. (26) Błogosławiony ten, kto przychodzi w Imię WIEKUISTEGO; błogosławimy wam z domu BOGA.
5e. Objawia ludziom Imię Jahweh / Charakter Jahweh
Jan. 17:5-6, 26(5) A teraz Ty otocz mnie chwałą, Ojcze, chwałą u samego siebie, którą miałem u Ciebie przed zaistnieniem świata. (6) Objawiłem Twoje Imię ludziom, których mi dałeś ze świata; Twoi byli i mnie ich dałeś, i zachowują Twoje słowo.(26) Dałem im też poznać i dam im poznać Twoje Imię, aby miłość, którą mnie umiłowałeś była w nich i ja w nich
5f. Objawia ludziom Sprawiedliwość Jahweh
Jer. 23: 5-6(5) Oto nadejdą dni mówi WIEKUISTY, a wyprowadzę Dawidowi sprawiedliwy szczep; będzie panował jako król i mądrze postępował; będzie na ziemi wykonywał sądoraz sprawiedliwość. (6) Za jego dni Juda będzie zbawiony, a Israel zamieszka bezpiecznie; a oto jego imię, którym Go będą nazywać: WIEKUISTY naszą sprawiedliwością !
5g. Objawia Majestat Jahweh
Iz. 40: 3-5(3) Głos woła na puszczy: Oczyśćcie drogę WIEKUISTEGO, na stepie prostujcie ścieżkę naszego Boga. (4) Każda dolina niech się podniesie, a każda góra lub wzgórze zniży; niech krzywizny staną się wyrównane, a łańcuchy gór doliną. (5) Bo majestat WIEKUISTEGO się objawi, a wszelka cielesna natura[S] razem to zobaczy, że mówiły usta WIEKUISTEGO.
5h. Dziedziczy Imię / Charakter ponad wszelkie Imię / Charakter
Flp. 2:9-10(9) Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i dał mu Imię, ponad każde imię. (10) Aby na Imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebiańskich, ziemskich i podziemnych.
6. Ostatni wniosek i podsumowanie
Flp. 2: 10(10) Aby na Imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebiańskich, ziemskich i podziemnych.
Tu mamy błędne tłumaczenie - nie ma słowa na, a słowo przez lub w.
- en - prawidłowo, w (wewnątrz, wewnątrz); (w przenośni) „w sferze (sferze)”, jak w stanie (stanie), w którym coś działa od wewnątrz (wewnątrz).
(10) Aby poprzez Imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebiańskich, ziemskich i podziemnych.(10) Aby w Imieniu Jezusa zgięło się każde kolano istot niebiańskich, ziemskich i podziemnych.
Bo tylko w Nim i poprzez Niego możemy zostać zbawieni. Musimy się zanurzyć w całej Jego istocie i poprzez nią wejść do Ojca. Co podpowiada też kolejny werset. Wszystko jest ukierunkowane ku Jahweh. Jezus poprzez siebie, czyli poprzez imię jest drogą i drogowskazem do Jahweh.
Flp. 2: 11(11) Aby też każdy język się zgodził, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca.
Teraz jeszcze popatrzmy na kontekst i zadajmy sobie pytanie: Dlaczego Jahweh dał Mu takie imię?
Flp. 2: 5-11(5) To bowiem zrozumcie w was, co jest także w Chrystusie Jezusie; (6) który będąc w postaci Boga, nie torował sobie rabunku, aby być równym Bogu, (7) ale opuścił samego siebie, przyjął postać sługi i pojawił się w obrazie ludzi. (8) Także w tej postaci gdy został napotkany jako człowiek uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do kary śmierci na krzyżu. (9) Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i dał mu Imię, ponad każde imię. (10) Aby na Imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebiańskich, ziemskich i podziemnych. (11) Aby też każdy język się zgodził, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca.
Dlaczego Ojciec dał Mu to imię? W nagrodę lub rekompensatę za to, że się uniżył?
Nie!
Dał Mu je ze względu na ofiarę. Bo był "napotkany jako człowiek", czyli żył jako człowiek i ktoś mógłby powiedzieć, że to ofiara z człowieka. Bo Żydzi, Rzymianie, poganie itd. widzieli na krzyżu "uniżonego", upokorzonego, zwykłego "człowieka".
Ta ofiara ma pełny sens tylko wtedy, gdy Jezus jest Najwyższy. O tym mówi ten fragment. To ofiara z Najwyższego Boga. Dlatego jest idealna.
Dlatego Bóg Go opasał takim imieniem, które tłumaczy tę ofiarę i zapowiada ponowne przyjście w chwale i podporządkowanie wszystkiego Synowi. Nie chodzi tu o imię/słowo zaklęcie dla tej ofiary, tylko o sens, że to ofiara z Boga Najwyższego.
Czy jeszcze ktoś ma wątpliwości? Jeszcze ktoś się zastanawia?
Popatrzcie:
Jakie jest imię ponad każde imię? Zastanowił się ktoś nad tym? Kto jest najwyższy?
Mesjasz dostaje Imię Boga Najwyższego, Jahweh. Dostaje Jego charakter. Nie ma nikogo wyższego od Jahweh, więc jakie jest Najwyższe Imię - to po prostu Bóg Ojciec, Najwyższy, Wiekuisty, Stworzyciel Nieba i Ziemi, Zwycięzca, Król, Pan, Doradca, Pocieszyciel, Wieczny, Dobry, Prawda, Żywot, Jestem, Będący:
Iz. 9: 5(5) Bowiem narodziło się nam dziecię, został nam dany syn, a na jego ramieniu została złożona władza. I nazwą jego imię: Znamienity Doradca, Bóg Bohater, Wieczny Ojciec, Książę Pokoju.
7. Jakie imię wybieram?
W Jego immieniu jest Imię Ojca, Jego charakter. Dlatego, jeśli ktoś zmuszałby mnie do zdecydowania, jak powinno brzmieć Imię Mesjasza, uznałbym, że musi ono zawierać w sobie Imię Jahweh. Dlatego wskazałbym oryginalne Hebrajskie tłumaczenie Jahushua.
Jednak jak wykazałem, nie na tym to polega. To nie chodzi o układanie liter, czy znaczków. Tu chodzi o sens, o charakter, o zrozumienie i całą historię zbawienia, aż od Stworzenia. Bóg nie wymaga znajomości słowa klucza, czy słowa zaklęcia, a zrozumienia sensu ofiary i boskości Jezusa i tego, że przyszedł wskazać nam całym sobą na Jahweh.
=
szczumic
=