تفاوت بین I / my / mine / me / myself در انگلیسی

ضمایر شخصی

برای درک تفاوت I, my, mine, me, myself باید ابتدا بدانید ضمایر شخصی چیست. ضمایر شخصی یک موضوع مهم برای زبان‌آموزان انگلیسی است. این کلمات کوچک معنی زیادی دارند. آن‌ها شامل کلماتی مانند I، him, ours است و کمک می‌کنند تا به چه کسی یا چه چیزی اشاره ‌کنید، درباره چند نفر صحبت می‌کنید و گاهی اوقات جنسیت افراد درگیر را مشخص می‌کنید.

مانند همه ضمایر، ضمایر شخصی کلماتی هستند که جای اسم را می‌گیرند. مثلا، به‌جای اینکه کتاب را هر بار که به آن مراجعه می‌کنیم، تکرار کنیم، می‌توانیم از کلمات دیگری برای جایگزینی کتاب استفاده کنیم؛ اما همان معنی را داشته باشد، مثلا به این مثال توجه کنید «من کتاب جدیدی خریده‌ام، اما نمی‌توانم آن را پیدا کنم.» (I just bought a new book, but I can’t find it.). بعد از اینکه قبلا توضیح دادید در مورد چه چیزی صحبت می‌کنید، می‌توانید از یک ضمیر برای اشاره به آن استفاده کنید.

اگر به این مثال دقت کرده باشید، متوجه خواهید شد در ادامه جمله به‌جای کلمه book، از ضمیر it برای اشاره به آن استفاده شده است.

ضمایر شخصی به چهار نوع تقسیم می‌شوند که از آن‌ها می‌توان به ضمیر فاعلی، ضمیر مفعولی، ضمیر ملکی و ضمایر انعکاسی اشاره کرد.

ابتدا ضمایر فاعلی را توضیح می‌دهیم. ضمایر فاعلی جایگزین فاعل جمله می‌شوند. در جمله‌های انگلیسی، ضمایر فاعلی همیشه قبل از فعل قرار می‌گیرند. مثلا «I» که به فارسی من می‌شود، زمانی از آن استفاده می‌کنید که در حال انجام کاری هستید.

مقاله پیشنهادی: آموزش گرامر انواع ضمایر در انگلیسی + مثال و ترجمه فارسی

به مثال‌های زیر توجه کنید:

• I love to read novels in my free time.

من دوست دارم رمان‌هایی را در وقت آزادم بخوانم.

• Sara and I are planning a trip to the museum.

سارا و من در حال برنامه‌ریزی برای رفتن به موزه هستیم.

نوع دیگر ضمایر شخصی

نوع دیگر ضمایر شخصی، ضمیر مفعولی است. این نوع ضمایر جایگزین اسمی می‌شوند که مفعول بعد از حرف‌اضافه آمده است. در زبان انگلیسی ضمایر مفعولی همیشه بعد از فعل قرار می‌گیرند. مثلا یکی از ضمایر مفعولی me است و زمانی از آن استفاده می‌کنید که شما دریافت‌کننده چیزی باشید.

مثال:

• She gave the book to me.

او کتاب را به من داد.

• The teacher asked a volunteer, and everyone pointed at me.

معلم داوطلب خواست و همه به من اشاره کردند.

اگر بخواهیم دوباره تفاوت I و me را توضیح دهیم باید بگوییم، وقتی از I استفاده می‌کنید که در حال انجام کاری هستید، اما از me زمانی استفاده می‌شود که شخص دیگری قرار است عمل خاصی را برای/ به شما انجام دهد.

نوع دیگر ضمایر شخصی، ضمایر انعکاسی است. از این ضمایر زمانی استفاده می‌شود که همان شخص یا چیز هم مفعول و هم فاعل است و به شخصی یا چیزی که عملی را انجام می‌دهد، بر می‌گردد.

این ضمایر بعد از فعل یا حرف‌اضافه می‌آیند و با فاعل در شخص، مفرد، یا جمع و جنسیت مطابقت دارند. از آن‌ها می‌توانیم برای تاکید استفاده کنیم. مثلا یکی از ضمایر انعکاسی، myself است و فقط باید زمانی استفاده شود که در حال انجام این عمل روی خود هستید. هیچ‌کس دیگری نمی‌تواند برای شما کاری انجام دهد.

مثلا:

• I was so proud of myself after throwing the surprise party!

من خیلی به خودم بعد از برگزاری جشن افتخار کردم.

• I bought the gift for myself.

من برای خودم کادو خریدم.

در مقاله تفاوت بین I / my / mine / me / myself در انگلیسی ، در مورد این کلمات اطلاعاتی در اختیار شما می گذاریم. شباهت‌ها و تفاوت‌های آن‌ها را بررسی می ‌کنیم و مثال‌های عملی برای افزایش توانایی شما در استفاده از آن‌ها ارائه می دهیم.

منبع: https://tatschool.ir/education/difference-i-my-mine-me-myself-english/