آموزش کامل استفاده از افعال to be در انگلیسی

نقش‌های فعل "to be":

نقش اول: فعل کمکی

فعل "to be" به عنوان فعل کمکی معنای مستقلی ندارد و برای نشان دادن زمان یا حالت فعل اصلی به کار می‌رود. دو کاربرد اصلی برای این فعل کمکی وجود دارد:

1. ساختن انواع فعل مضارع/ماضی و آیندۀ استمراری:

• وجه وصفی مضارع:It is boring. (خسته‌کننده است)
  It was boring. (خسته‌کننده بود)
  It will be boring. (خسته‌کننده خواهد بود)
  
• مضارع سادۀ استمراری:I am learning Chinese. (من دارم زبان چینی یاد می‌گیرم)
  You are learning Chinese. (تو داری زبان چینی یاد می‌گیری)
  She/he is learning Chinese. (او دارد زبان چینی یاد می‌گیرد)
  We are learning Chinese. (ما داریم زبان چینی یاد می‌گیریم)
  They are learning Chinese. (آن‌ها دارند زبان چینی یاد می‌گیرند)
  
• ماضی سادۀ استمراری:I was learning Chinese. (من داشتم زبان چینی یاد می‌گرفتم)
  You were learning Chinese. (تو داشتی زبان چینی یاد می‌گرفتی)
  She/he was learning Chinese. (او داشت زبان چینی یاد می‌گرفت)
  We were learning Chinese. (ما داشتیم زبان چینی یاد می‌گرفتیم)
  They were learning Chinese. (آن‌ها داشتند زبان چینی یاد می‌گرفتند)
  
• آیندۀ سادۀ استمراری:I will be learning Chinese. (من زبان چینی یاد خواهم گرفت)
  You will be learning Chinese. (تو زبان چینی یاد خواهی گرفت)
  She/he will be learning Chinese. (او زبان چینی یاد خواهد گرفت)
  We will be learning Chinese. (ما زبان چینی یاد خواهیم گرفت)
  They will be learning Chinese. (آن‌ها زبان چینی یاد خواهند گرفت)
  

فعل «to be» یا به‌عبارت دیگر «بودن»، اغلب در دستور زبان انگلیسی استفاده می‌شود. فعل «to be» به‌عنوان یک فعل کمکی یا یک فعل اصلی استفاده می‌شود. برای کسب اطلاعات کامل دراین مورد به مقاله آموزش کامل استفاده از افعال to be در انگلیسی سر بزنید.