مقایسه لهجه بریتیش و امریکن
ریشهها:
- لهجه بریتانیایی از انگلیسی که در بریتانیا تکامل یافته، نشأت گرفته است.
- لهجه آمریکایی از انگلیسی که توسط مستعمرهنشینان بریتانیایی به آمریکای شمالی برده شده، تکامل یافته است.
اشتراکات:
- هر دو لهجه از یک زبان منشعب شدهاند و میراث زبانی مشترکی دارند.
- هر دو لهجه از نظر واژگان، گرامر و تلفظ تا حد زیادی شبیه به هم هستند.
تفاوتها:
تلفظ:
- آمریکاییها تمایل دارند روی مصوتها تأکید کنند، در حالی که بریتانیاییها تمایل دارند روی صامتها تأکید کنند.
- آمریکاییها "r" را در انتهای کلمات تلفظ میکنند، در حالی که بریتانیاییها این کار را نمیکنند.
- بریتانیاییها تمایل دارند از آهنگ یا افتوخیر صدا (Intonation) بیشتری استفاده کنند.
املاء:
- کلماتی که در بریتانیایی به "our" ختم میشوند، معمولاً در آمریکایی به "or" ختم میشوند (color/colour).
- در بریتانیایی، برخی از افعال را می توان با هر دو "ize" و "ise" نوشت، در حالی که در آمریکایی فقط "ize" مجاز است (realise/realize).
- کلماتی که در بریتانیایی حاوی "ae" یا "oe" هستند، در آمریکایی اغلب فقط با "e" نوشته میشوند (manoeuvre/maneuver).
دستور زبان:
- آمریکاییها تمایل دارند از زمان حال ساده با "will" استفاده کنند، در حالی که بریتانیاییها از "shall" استفاده میکنند.
- آمریکاییها از "gotten" به عنوان اسم مفعول "get" استفاده میکنند، در حالی که بریتانیاییها فقط از "got" استفاده میکنند.
- بریتانیاییها از "needn't" استفاده میکنند، در حالی که آمریکاییها از "don't need to" استفاده میکنند.
در این کره خاکی دهها و بلکه صدها میلیون انگلیسیزبان داریم که هرکدام بسته به ملیت و زادگاه خود و کلی عامل دیگر، این زبان را با لهجه و گویش خودشان صحبت میکنند. در این بین، لهجه بریتیش یا بریتانیایی (British) و امریکن یا آمریکایی (American) مطرحترین لهجههای انگلیسی هستند؛ بهطوریکه میتوانیم بگوییم عملاً این زبان را به دو دنیای متفاوت تقسیم کردهاند. در مقاله لهجه بریتیش و امریکن چه تفاوت هایی دارند؟ به بررسی تفاوت میان این دو لهجه صحبت شده است